کد مطلب:106837 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158
[صفحه 541] (بسا روزه داری كه از روزه داشتن جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد. و بسا نمازگزاری كه از نمازش جز بیداری و رنج فایده ای نمی برد. خوشا بر خواب زیركان و روزه باز كردن ایشان.) مقصود امام (ع) آن است كه اگر كسی به شرطی از شرایط نماز و روزه خود صدمه بزند و به صورت صحیحح انجام ندهد، از نماز و روزه اش بهره ای نخواهد برد. و بزرگترین شرط روزه و نماز توجه به معبود است، و نواقص زیاد عبادت و نادرستی آنها در بیشتر مردم از باب ناآگاهی به شرایط است. امام (ع) قیام را كنایه از نماز آورده است. و این كه خواب زیركان را ستوده است به خاطر آن است كه آدم زیرك، هوش و زیركی خود را در راه خیر و به طریق رضای شارع به كار می گیرد و هر چیزی را كه در جای خود به كار می برد. و هر كس اینطور باشد. خواب و افطارش و تمام دخل و تصرف در عباداتش را در جای خود، یعنی در جهت رضا و محبت خدا به كار می برد.
صفحه 541.